Ik hoef toch niet zo hard te huilen omdat ik zonder goed op te letten redscale film heb gebruikt.

nu

Toen ik 13 was had ik mijn toekomst al helemaal uitgedacht, ik ging studeren, wat deed er niet toe, ik zocht een fijne baan, werd verliefd en kocht mijn eerste huis met allemaal snoezige huisdiertjes. Nu 11 jaar later ben ik nog steeds aan het studeren, nooit gedacht dat ik op een kunstacademie terecht zou komen. In totaal straks 9 jaar, 9 jaar vol met ontwikkelen, ups and downs. Nu is het moment daar ik ga afstuderen en ik ben banger dat ooit te voren. Een huis heb ik, verliefd ben ik, de snoezigste huisdieren heb ik, nu de rest nog. Ik zeg wel eens voor de grap, als ik straks klaar ben kan ik net zo goed in de greppel gaan liggen, natuurlijk wil ik dit niet maar het maakt me bang, bang voor de toekomst. Misschien hunker ik daarom zo naar het verleden, de nostalgie en het perfecte in mijn fotografie. Foto’s maken alles voor mij veel mooier, zodat ik daar tenminste nog van kan genieten. Ook in mijn toekomst. 

Uiteindelijk draait het om het nu, en soms is het nu even niks, stil, machteloosheid, inspiratievol en hoopvol. 

Nu, nu weet ik het eigenlijk even niet zo goed.. 

Printing time.

My new website:

www.lindasimone.nl

~~~~~~

4 jaar academie tijd in boekjes.