donderdag, ik weet niet wat ik met de dag heb. Maar het is nooit echt mijn favoriete dag in de week geweest. Toch deed ik vandaag wat fijns. 

Toen ik nog niet nadacht tijdens het fotograferen.

nog even volhouden

In het wilde weg typen.

Mooier maken, we kennen het allemaal, photoshop we zien tegenwoordig genoeg fotograferen die dit medium gebruiken om foto’s mooier te maken. Helaas kom je overal steeds meer foto’s tegen die naar mijn zeggen iets te lang bewerkt zijn. Ik begrijp heel erg goed dat je foto’s wil verbeteren, voor een opdracht bijvoorbeeld maar in de kunst slaan ze vaak de plank mis. De essentie van fotografie veranderd door photoshop en alle leuke tructjes die je er mee kan. Ik ken gelukkig ook veel mensen die waarbij bewerkingen bij hun werk hoort en het hun werk omhoog haalt. Helaas leven we tegenwoordig ook een wereld waarbij iedereen graag steeds meer wil en dat gaat nou juist iets te ver. Heel toevallig was ik laatst bij een presentie van een reclame fotograaf die veel auto’s moet fotograferen. Hij liet ons zien hoe dit in zijn werk ging. Welke onderdelen van een landschap ze waarvoor gebruikte. Een erg mooie actie foto kregen te zien. Waarbij je denkt „Wo, die man heeft echt geluk gehad met dit shot” Maar waarbij achteraf blijkt dat het beeld niet uit 1 foto gestat maar uit misschien wel 10 losse in elkaar geplakte foto’s. Ik werd er zelf een beetje verdrietig van, als je namelijk zo om je heen kijkt loop je steeds vaker tegen het feit aan dat alles nep is of dat je mega voor de gek wordt gehouden. Zoals bijvoorbeeld met wat we eten en wat voor een ophef daar al niet over ontstaan is. Modellen in magazines die dunner worden gemaakt omdat we dat mooier vinden. Zo kan ik meer op noemen. Het brak mij op dat ik naar een foto aan het kijken was en dacht, „goed gedaan” terwijl alles nep was. het was voor mij de bevestiging van een gevoel dat ik al langer had en het werd ook nog even hard in mijn gezicht gewreven. Ik kan hier erg lang over praten, maar deze fotograaf is voor mij geen echte fotograaf, de essentie is totaal weg. Het gaf me wel een gevoel, een gevoel van afschuw. Afschuw naar een vak waar ik al mijn bloes zweet en tranen in stop om iets neer te zetten terwijl iemand anders met een bulldozer over mijn waardevolle kleine niet geknipte foto rijd. Schoonheid. een strijd tussen twee kanten en een mentaliteit van: wat we niet hebben kunnen we maken. Cup F borsten, wittere tanden. Noem het maar op. Ik vraag me af of er mensen die hier nog gelukkig van worden. Neppe schoonheid.

Bekijk ook eens mijn vernieuwde website!

Ik beloof dat hij nu voor heel lang zo blijft!

www.lindasimone.nl 

Berlinerbol

Veel mensen noemen het troep, veel mensen noemen het oude troep. Maar zonder al deze oude troep had jij nog een hoes moeten breien voor om je metalen kruik. 

Ik hoef toch niet zo hard te huilen omdat ik zonder goed op te letten redscale film heb gebruikt.

nu

Toen ik 13 was had ik mijn toekomst al helemaal uitgedacht, ik ging studeren, wat deed er niet toe, ik zocht een fijne baan, werd verliefd en kocht mijn eerste huis met allemaal snoezige huisdiertjes. Nu 11 jaar later ben ik nog steeds aan het studeren, nooit gedacht dat ik op een kunstacademie terecht zou komen. In totaal straks 9 jaar, 9 jaar vol met ontwikkelen, ups and downs. Nu is het moment daar ik ga afstuderen en ik ben banger dat ooit te voren. Een huis heb ik, verliefd ben ik, de snoezigste huisdieren heb ik, nu de rest nog. Ik zeg wel eens voor de grap, als ik straks klaar ben kan ik net zo goed in de greppel gaan liggen, natuurlijk wil ik dit niet maar het maakt me bang, bang voor de toekomst. Misschien hunker ik daarom zo naar het verleden, de nostalgie en het perfecte in mijn fotografie. Foto’s maken alles voor mij veel mooier, zodat ik daar tenminste nog van kan genieten. Ook in mijn toekomst. 

Uiteindelijk draait het om het nu, en soms is het nu even niks, stil, machteloosheid, inspiratievol en hoopvol. 

Nu, nu weet ik het eigenlijk even niet zo goed.. 

Printing time.

My new website:

www.lindasimone.nl

~~~~~~

4 jaar academie tijd in boekjes.

Or maybe this. Ik doe het ook mooi weer in het nederlands, aangezien mijn engelse schrift niet al te goed is. Maar, afgelopen juli mocht ik samen met een team van andere 3 voor 12'ers de zwarte cross vast leggen. Wat een weekend. Maar wat een fijne dingen heb ik gemaakt, al zeg ik het zelf. Neem snel een kijkje hier voor alle foto's en verslagen: 

 http://3voor12.vpro.nl/lokaal/gelderland/nieuws/2013/zwartecross/Zwarte-Cross-2013.html

I see that a lot of people still see this blog, so i really need to update it soon.

In the mean time you guys can look at this. haha.